an incident; that which is incidental; esp

English - Turkish

Definition of an incident; that which is incidental; esp in English Turkish dictionary

Related Terms

incidental

{s} tesadüfi

incidental

tesadüfen meydana gelen

incidental

(Kanun) teferruat

incidental

(Tıp) insidental

incidental

doğal olarak takip eden

incidental

rastlantısal

incidental

(Kanun) arid

incidental

(Tıp) (al) Arızi

incidental

{s} ikinci derecede olan/sayılan: incidental expenses yan masraflar

incidental

fazladan

incidental

arızi

incidental

{s} küçük ve önemsiz

incidental

{s} isteğe bağlı

incidental

{s} özgü

incidental

{s} to -e ait olan, -e özgü; ile

incidental

{i} önemsiz olay

incidental

önemsiz şey/tesadüfi şey

incidental

(isim) önemsiz olay, küçük harcamalar

incidental

(sıfat) küçük ve önemsiz, olası, isteğe bağlı, tesadüfi, özgü, bağlı

English - English

Definition of an incident; that which is incidental; esp in English English dictionary

incidental

Hyphenation

an incident; that which I·s incidental; esp