Turkish - Turkish
Definition of alîl in Turkish Turkish dictionary
- (Osmanlı Dönemi) Hasta. İlletli.Mariz bir asrın, hasta bir unsurun, alil bir uzvun reçetesi; ittiba-ı Kur'andır. M
- alil
- Hastalıklı, sakat: "Bu insanlarla ciddi bir mücadeleye girişmek, bana sokakta alil bir dilenciye hakaret etmek kadar ayıp görünüyordu."- R. N. Güntekin
- ALİL
- (Hukuk) Hasta, hastalıklı, illetli
- alil
- Hastalıklı, zayıf
- alil
- Hastalık, dert
- alil
- Hastalıklı, sakat
Related Terms
alîl
Hyphenation
alî·lResimler
History
Favorites