Turkish - Turkish
Definition of akîb in Turkish Turkish dictionary
- (Osmanlı Dönemi) Bir şeyin ardından gelen. Arkası sıra giden
- AKİB
- (Hukuk) Ayak ökçesi; ayak arkası; bir kimsenin altsoyu
- AKİB
- (Osmanlı Dönemi) Ayağın ökçesi. Adamın evlâdı, evlâdının evlâdı
- ÂKİB
- (Osmanlı Dönemi) Kendisinden sonra peygamber gelmeyen Hz. Hâtem-ül Enbiyâ Peygamberimiz Resul-ü Ekrem (A.S.M.)
- ÂKİB
- (Osmanlı Dönemi) Bir diğerinin arkasından gelen