Definition of actuality; reality; deed; proof (law) in English Turkish dictionary
- fact
- {i} hakikat
- fact
- {i} unsur
- fact
- factfinding delil toplayan accessory after the fact cürüm işlendikten sonra suç ortağı olan kimse
- fact
- in fact gerçekten
- fact
- gösterilen husus veya keyfiyet
- fact
- filvaki
- fact
- hakikaten
- fact
- hadise
- fact
- olgusal gerçek
- fact
- çarpınım
- fact
- gerçek olay
- fact
- olmuş şey
- fact
- doğru bilgi
- fact
- gerçek
Bunlar gerçeklerdir. Onlar hakkında sıkı düşünün!
- These are the facts. Think hard about them!
Gerçekleri abartmayalım.
- Let's not exaggerate the facts.
- fact
- olay
Olay hakkındaki tüm gerçekler bilinene kadar bekleyin.
- Wait until all the facts in the case are known.
Olay onun dürüstlüğünü kanıtlıyor.
- The fact proves his honesty.
- fact
- olgu
O kitap, olgusal hatalarla doludur.
- That book is full of factual errors.
Olgun insanlar fikirler hakkında konuşur, aydınlar gerçekler hakkında, ve sıradan insanlar da ne yedikleri hakkında konuşurlar.
- Wise men talk about ideas, intellectuals about facts, and the ordinary man talks about what he eats.
- fact
- bilgi
Size gerçeklerle ilgili bilgi verdi mi?
- Did he acquaint you with the facts?
Mary bilgisayarında çalışıyor gibi davrandı ama aslında o, konuşmaya kulak misafiriydi.
- Mary pretended to be working on her computer, but in fact she was eavesdropping on the conversation.
- fact
- (isim) gerçek, hakikat, olgu, unsur, durum, olay, eylem
- fact
- (Avrupa Birliği) fiil, vaka, olay
