Definition of a young male, usually a child or adolescent in English Turkish dictionary
- boy
- {i} delikanlı
Bu, saatini bulan delikanlı.
-This is the boy who found your watch.
Parkta bir sürü delikanlı çalışıyor.
-A lot of boys are running in the park.
- boy
- {i} oğlan
Oğlana gönderilen mektupta ilginç bir öykü vardı.
-There was an interesting story in the letter to the boy.
Küçük oğlan hayvanat bahçesinde.
-The little boy is at the zoo.
- boy
- erkek çocuk
Tom ve arkadaşları sahilde oturdu ve erkek çocuklarının yüzmesini izledi.
-Tom and his friends sat on the beach and watched the boys swimming.
Ben erkek çocukların şarkı söylediğini duydum.
-I heard the boys singing.
- boy
- ufaklık
- boy
- uşak
- boy
- kızan
- boy
- Vay be!
Vay be, bu cümle de amma tantana kopardı.
-Boy, that sentence sure caused a kerfuffle.
- boy
- Vay canına!
- boy
- Üf!
- boy
- {i} oğul
Oğullarım benim her şeyimdir.
-My boys are my everything.
Benim bütün oğullarım büyüdü.
-My boys are all grown up.
- boy
- dili erkek arkadaş
- boy
- {i} genç uşak
- boy
- boy scout erkek izci
- boy
- aşağ
Bütün erkekler aşağıya baktı.
-All the boys looked down.
Küçük çocuk yolun aşağısında kayboldu.
-The little boy disappeared down the road.
- boy
- boy friend k
- boy
- (isim) oğlan, erkek (genç), delikanlı, erkek çocuk, oğul, erkek hizmetli
Related Terms
Definition of a young male, usually a child or adolescent in English English dictionary
- boy