a subject of academic study chosen as a field of specialization

English - Turkish

Definition of a subject of academic study chosen as a field of specialization in English Turkish dictionary

Related Terms

major

büyük

Gözetlemede muhtemelen büyük bir hata olduğunu zannediyorum. - I think that it likely that there was a major fault in the lookout.

Yeni yasa büyük bir reformdu. - The new law was a major reform.

major

{i} branş

Üniversitede ana branş olarak ne seçtin? - What did you major in at college?

Asıl branş alanın nedir? - What's your major field?

major

{i} majör

Tom bir müzik majörü değil. - Tom isn't a music major.

major

{f} branşı doğrultusunda yoğunlaşmak

major

(Muzik) majör (gam)

major

(Ticaret) daha deneyimli

major

binbaşı

Ben bir İngiliz binbaşıydım. - I was an English major.

Binbaşı Anderson savaşı durdurmaya hazırdı. - Major Anderson was ready to stop fighting.

major

büyük önerme

major

büyük,esas

major

binbaşı/esas dal/reşit

major

{s} başlıca, asıl

major

{i} yetişkin

major

{s} önemli

Tütün önemli ürünlerden biridir. - Tobacco was one of their major crops.

Sigara içmek akciğer kanserinin en önemli nedenidir. - Smoking is the major cause of lung cancer.

major

(Tıp) a.1. Daha büyük (magnus'un süperlatif şekli); 2.Büyük

major

(fiil) branşı doğrultusunda yoğunlaşmak, konusunda uzmanlaşmak

major

{i} reşit kimse

major

daha büyük

major

(Mukavele) ana, esas, majör, birincil

major

major yoğunlaş

major

{s} ergin, reşit

English - English

Definition of a subject of academic study chosen as a field of specialization in English English dictionary

major

Hyphenation

a sub·ject of a·ca·de·mic stu·dy cho·sen as a field of spe·cial·i·za·tion

Turkish pronunciation

ı sıbcekt ıv äkıdemîk stʌdi çōzın äz ı fild ıv speşılızeyşın

Pronunciation

/ə səbˈʤekt əv ˌakəˈdemək ˈstədē ˈʧōzən ˈaz ə ˈfēld əv ˌspesʜələˈzāsʜən/ /ə səbˈʤɛkt əv ˌækəˈdɛmɪk ˈstʌdiː ˈʧoʊzən ˈæz ə ˈfiːld əv ˌspɛʃələˈzeɪʃən/