English - Turkish
Definition of a reticule in English Turkish dictionary
- reticle
- (Matematik) ağ
- reticle
- telçapraz
- reticle
- (Askeri) dürbün iç taksimatı
- reticle
- (Bilgisayar) tel çapraz
- reticule
- (Askeri) dürbün iç taksimatı
- reticule
- kılağ
- reticle
- kılağ
- reticle
- dürbün ağı
- reticle
- hedef göstergesi
- reticle
- retikül
- reticule
- retikül
- reticle
- {i} taksimatlı objektif
- reticle
- (Askeri) DÜRBÜN İÇ TAKSİMATI: Bir optik aletin odak noktasına konmuş olan ve cisimlerin büyüklüğünü, mesafesini, cihetini veya mevkiini belirlemekte kullanılan ölçü taksimatı veya işaretler. Bu taksimat genel olarak cam üzerine işlenir ve bütün merceğe denir. İç taksimat, nişan dürbünlerinde ve diğer ateş idare aletlerinde kullanılır. Ayrıca bakınız: "graticule"
- reticle
- dürbünün göz merceğine yerleştirilen çizgi veya telden ibaret
- reticule
- {i} dürbün ağı
- reticule
- {i} kadın çantası
- reticule
- el çanta
- reticule
- {i} ağsı objektif
- reticule
- {i} el çantası
- reticule
- kadına mahsus ufak el çantası
- reticule
- (Askeri) Bak. "reticle"
Related Terms
English - English
Definition of a reticule in English English dictionary
- reticle
- reticule
- A small women's bag made of a woven net-like material
and Miss Pross, exploring the depths of her reticule through her tears with great difficulty, paid for her wine.
- reticule
- A reticle; a grid, network, or crosshatch, especially as found in the eyepiece of various optical instruments to aid measurement or alignment
- reticule
- {n} a contrivance to measure the quantity of an eclipse
- reticule
- A small womens bag made of a woven net-like material
- reticule
- A little bag, originally of network; a woman's workbag, or a little bag to be carried in the hand
- reticule
- pattern of lines over the field of view, often designed to aid aiming
- reticule
- a woman's drawstring handbag; usually made of net or beading or brocade; used in 18th and 19th centuries
- reticule
- small bag carried by women
- reticule
- a network of fine lines, dots, cross hairs, or wires in the focal plane of the eyepiece of an optical instrument
- reticule
- A system of wires or lines in the focus of a telescope or other instrument; a reticle
- reticule
- a woman's drawstring bag used especially as a carryall
Related Terms
a reticule
Hyphenation
a ret·i·culePronunciation
Resimler
History
Favorites