Definition of a physical confrontation or combat between two or more people or groups in English Turkish dictionary
- fight
- {f} kavga etmek
Kavga etmek benim tarzım değildir.
-Fighting isn't my style.
Tom kavga etmek istemiyor.
-Tom doesn't want to fight.
- fight
- {f} savaşmak
Düşmanla savaşmak için güçlerini birleştirdiler.
-They combined forces to fight the enemy.
Theodore Roosevelt ile savaşmak istemem.
-I do not want to fight Theodore Roosevelt.
- fight
- {i} dövüş
Tom seninle dövüşmeyecek kadar akıllıdır.
-Tom knows better than to fight with you.
Senin ve benim dövüşmemiz gerektiği doğru mu?
-Is it right that you and I should fight?
- fight
- {i} kavga
Neden kavga ettiklerini bilmiyorum.
-I don't know why they are fighting.
Kavga, birçok tutuklamalarla sonuçlandı.
-The fight resulted in several arrests.
- fight
- {i} uğraşma
- fight
- döğüşmek
Döğüşmekten başka seçeneğimiz yoktu.
-We had no alternative but to fight.
İsyancı kuvvetler döğüşmek için hazırlandı.
-Rebel forces prepared to fight.
- fight
- uğraş
- fight
- boğuşmak
- fight
- savaş
Malzemeler olmadan, onun ordusu çok uzun savaşamadı.
-Without supplies, his army could not fight very long.
Farragut, New Orleans'ı savaş olmadan ele geçirdi.
-Farragut captured New Orleans without a fight.
- fight
- tartışmak
- fight
- savaşım
Ben kendi savaşımı veriyorum.
-I fight my own battles.
- fight
- {f} (fought)
- fight
- {f} savaş vermek
- fight
- muharebe
- fight
- defetmek
- fight
- {f} uğraşmak
- fight
- fight it out mücadele yoluyla hesabını görmek
Related Terms
Definition of a physical confrontation or combat between two or more people or groups in English English dictionary
- fight