a personal relation in which one is indebted for a service or favor

English - Turkish

Definition of a personal relation in which one is indebted for a service or favor in English Turkish dictionary

Related Terms

obligation

(Ticaret) sorumluluk

obligation

(Ticaret) tazminat

obligation

müdana

obligation

fariza

obligation

(Kanun) yumuş

obligation

borç senedi

obligation

yükümlülük

Tom yükümlülüklerini yerine getirmedi. - Tom didn't fulfill his obligations.

Artık yükümlülüklerimi yerine getiremiyorum. - I can no longer fulfill my obligations.

obligation

mecburiyet

obligation

{i} zorunluluk

Have to zorunluluk ifade etmek için kullanılır. - Have to is used to express obligation.

Bir insanın yaşama hakkı varsa, aynı zamanda ölme hakkı da olmalı. Eğer yoksa; o zaman yaşamak bir hak değil, zorunluluktur. - If one has the right to live, then one should also have the right to die. If not, then living is not a right, but an obligation.

obligation

Iaw of obligations borçlar hukuku

obligation

{i} zorunluluk, zorunluk, mecburiyet; yüküm, yükümlülük; farz

obligation

{i} senet

obligation

{i} ödev

obligation

{i} borç

obligation

(Askeri) MECBURİYET, TAAHHÜT, BORÇ: Verilen bir sipariş, ihale edilen bir sözleşme veya yaptırılan bir hizmetin ödenmesine ait bir tahsisat veya fon karşılığı olarak, özel surette ayrılmış dolar miktarı

English - English

Definition of a personal relation in which one is indebted for a service or favor in English English dictionary

obligation

Hyphenation

a per·son·al re·la·tion in which one I·s in·debt·ed for a ser·vice or fa·vor

Turkish pronunciation

ı pırsînîl rileyşın în hwîç hwʌn îz îndetıd fôr ı sırvıs ır feyvır

Pronunciation

/ə ˈpərsənəl rēˈlāsʜən ən ˈhwəʧ ˈhwən əz ənˈdetəd ˈfôr ə ˈsərvəs ər ˈfāvər/ /ə ˈpɜrsɪnɪl riːˈleɪʃən ɪn ˈhwɪʧ ˈhwʌn ɪz ɪnˈdɛtəd ˈfɔːr ə ˈsɜrvəs ɜr ˈfeɪvɜr/