a person who temporarily or permanently possesses something

English - Turkish

Definition of a person who temporarily or permanently possesses something in English Turkish dictionary
holder: tutaç
holder: eldeci
holder: taşıyan
holder: takım sapı
holder: taşıyıcı
holder: hamil
holder: {i} tutacak
holder: {i} kulp
holder: {i} sahip
Kadın kredi kartı sahiplerinin çoğu, kartlarını akıllıca kullanır. - Most of the women credit card holders are judicious in using their cards.
holder: (Askeri) HAMİL: Kripto döküman ve yayınları ile kripto cihazlarını elinde bulundurmaya yetkili şahıs
holder: (İnşaat) tutucu
holder: {i} duy
holder: {i} kap
holder: {i} içine bir şey konulan nesne/kap, içinde bir şey saklanabilen nesne/kap: candle holder şamdan. cigarette holder sigara ağızlığı
holder: {i} elinde bulunduran kimse
holder: {i} tutan şey

English - English

Definition of a person who temporarily or permanently possesses something in English English dictionary: holder
He's been an account holder with us since 2004.

a person who temporarily or permanently possesses something

Hyphenation

a per·son who tem·po·ra·ri·ly or per·ma·nent·ly possesses some·thing

ı pırsın hu tempırerıli ır pırmınıntli pızesız sʌmthîng

/ə ˈpərsən ˈho͞o ˌtempərˈerəlē ər ˈpərmənəntlē pəˈzesəz ˈsəmᴛʜəɴɢ/ /ə ˈpɜrsən ˈhuː ˌtɛmpɜrˈɛrəliː ɜr ˈpɜrmənəntliː pəˈzɛsəz ˈsʌmθɪŋ/

History

Favorites