Definition of a person who suffers misfortune in English Turkish dictionary
- unfortunate
- talihsiz
Tom talihsiz bir kaza ile karşılaştı.
-Tom met with an unfortunate accident.
Dün yağmur yağması talihsizdi.
-It was unfortunate that it rained yesterday.
- unfortunate
- {s} şanssız
O başarısız olsaydı şanssız olurdu.
-It would be unfortunate if he were to fail.
Evde şanssız bir kaza vardı.
-There was an unfortunate incident at home.
- unfortunate
- makus
- unfortunate
- {i} şanssız kimse
- unfortunate
- nasipsiz
- unfortunate
- bahtsız kimse
- unfortunate
- olumsuzluk getiren
- unfortunate
- kötü
Maalesef öğretmenlerim en kötüleri değil.
-Unfortunately, my teachers are not the worst ones.
Ne yazık ki, Brian kötü hava ile karşılaştı.
-Unfortunately, Brian met with bad weather.
- unfortunate
- uygunsuz
- unfortunate
- bahtsız
- unfortunate
- yersiz
- unfortunate
- {s} aksi
Hayır, ne yazık ki; aksine.
-No, unfortunately; on the contrary.
- unfortunate
- {s} mutsuz
- unfortunate
- (sıfat) şanssız, mutsuz, tâlihsiz, bahtsız, başarısız, aksi
- unfortunate
- (isim) şanssız kimse
- unfortunate
- maalesef
Maalesef, Tom bize yardım etmeyi reddetti.
-Unfortunately, Tom refused to help us.
Tom Mary'nin partisine katılmayı isterdi. Maalesef, yapmak zorunda olduğu başka şeyler vardı.
-Tom would have liked to attend Mary's party. Unfortunately, he had other things he had to do.
Related Terms
Definition of a person who suffers misfortune in English English dictionary
- unfortunate