English - Turkish
Definition of a person who settles in a new colony or moves into new country in English Turkish dictionary
- colonist
- sömürgeci
Beş sömürgeci öldürüldü.
-Five colonists were killed.
- settler
- {i} yeni yere yerleşen kimse
- colonist
- kolonide yaşayan
- settler
- yerleşimci
Yerleşimciler ülkelerinden kovuldular.
-Settlers were forced off their land.
Yerleşimciler Hıristiyan dinini kucakladı.
-The settlers embraced the Christian religion.
- settler
- yerleşen
- settler
- yeni bir yere gidip yerleşen kimse
- settler
- göçmen
Göçmenler dünyadaki en huzurlu insanlardır. Onlara ait olmayan bir toprağı işgal etmek için binlerce mil geçerler ve eğer vahşi yerli değillerse kimseyi öldürmezler.
-The settlers are the most peaceful people in the world. They cross thousands of miles to occupy a land that doesn't belong to them and they never kill anyone if they're not a savage native.
Göçmenler vadideki toprağın verimli olduğunu öğrendiler.
-The settlers learned that the land in the valley was fertile.
- colonist
- koloni kurucularından biri
- colonist
- sömürgeye yerleşen kişi
- colonist
- {i} koloni kuran; kolonide yaşayan
- colonist
- {i} sömürgede yaşayan kimse
- settler
- {i} son darbe
- settler
- {i} iskân edilen bir yere yerleşen/yerleştirilen kimse
- settler
- göçmen/yerleşimci
- settler
- {i} susturan cevap
- settler
- {i} son söz
Related Terms
a person who settles in a new colony or moves into new country
Hyphenation
a per·son who settles in a new co·lo·ny or moves in·to new coun·tryTurkish pronunciation
ı pırsın hu setılz în ı nyu kälıni ır muvz întı nyu kʌntriPronunciation
/ə ˈpərsən ˈho͞o ˈsetəlz ən ə ˈnyo͞o ˈkälənē ər ˈmo͞ovz əntə ˈnyo͞o ˈkəntrē/ /ə ˈpɜrsən ˈhuː ˈsɛtəlz ɪn ə ˈnjuː ˈkɑːləniː ɜr ˈmuːvz ɪntə ˈnjuː ˈkʌntriː/
Resimler
History
Favorites