English - Turkish
Definition of a person who resists an established authority, often violently in English Turkish dictionary
- rebel
- ayaklanmak
- rebel
- {f} başkaldırmak
- rebel
- asi
Tom itaatsiz ve asidir.
-Tom is disobedient and rebellious.
Asiler demir yolunu sabote etti.
-The rebels sabotaged the railroad.
- rebel
- isyankâr
O bir parça isyankardır.
-He's a bit of a rebel.
Sami'nin isyankar bir ruhu vardı.
-Sami had a rebellious spirit.
- rebel
- baş kaldırmak
- rebel
- isyan çıkarmak
- rebel
- asilik etmek
- rebel
- isyan etmek
- rebel
- {f} isyan et
Lenin onlara isyan etmelerini emretti.
-Lenin ordered them to rebel.
Leyla otoriteye isyan etti.
-Layla rebelled against authority.
- rebel
- baş kaldıran
- rebel
- Başkalkdırıyla karşı çıkmak, güçlü şekilde karşı çıkmak
- rebel
- {i} isyancı, asi
- rebel
- zorbalık etmek
- rebel
- {f} isyan etmek, ayaklanmak; karşı gelmek
- rebel
- ayaklanan
- rebel
- serkeşlik etmek
- rebel
- serkeş
Related Terms
English - English
Definition of a person who resists an established authority, often violently in English English dictionary
- rebel
a person who resists an established authority, often violently
Hyphenation
a per·son who resists an established authority, of·ten violentlyPronunciation
Resimler
History
Favorites