English - Turkish
Definition of a person who is rejected (from society or home) in English Turkish dictionary
- castaway
- {i} deniz kazasına uğrayıp ıssız bir kıyıda mahsur kalan kimse
- outcast
- {i} toplum dışına itilmiş kimse; aforoz edilmiş/kovulmuş kimse
- castaway
- deniz kazazedesi
- castaway
- kazazede
- ishmael
- İsmail peygamber. Hz. İsmail
- castaway
- çürüğe çıkarılmış
- castaway
- akıntıyla sürüklenen
- castaway
- kazazede reddedilmiş kimse veya şey
- castaway
- serseri
- castaway
- atılmış
- castaway
- reddedilmiş
- castaway
- {i} reddedilmiş şey
- castaway
- değersiz diye atılmış
- castaway
- {i} kazazede (gemi)
- castaway
- {i} reddedilmiş kimse
- ishmael
- İsmail
- outcast
- {s} toplumdan kovulmuş
- outcast
- {i} serseri
Tom bir serseri oldu.
-Tom became an outcast.
Tom bir serseri gibi hissetti.
-Tom felt like an outcast.
- outcast
- {s} kimsesiz
Hem Tom hem de Mary kendilerini kimsesiz gibi hissettiler.
-Tom and Mary both felt like outcasts.
Related Terms
a person who is rejected (from society or home)
Hyphenation
a per·son who I·s rejected (from so·ci·e·ty or home)Resimler
History
Favorites