Definition of a person who is guilty of a crime, notably breaking the law in English Turkish dictionary
- criminal
- {i} sabıkalı
Tom Mary'nin bir sabıkalı olmadığını biliyordu.
-Tom knew Mary wasn't a criminal.
Sabıkalı rehinelerin gitmesine izin vermedi.
-The criminal didn't let the hostages go.
- criminal
- {i} suçlu
Her şeyi göz önüne alırsak, o suçlu olamaz.
-Taking everything into consideration, he can't be the criminal.
Polis Tom'a sıradan bir suçlu gibi davrandı.
-The police treated Tom like a common criminal.
- criminal
- {s} suç oluşturan
- criminal
- suç işlemiş kimse
- criminal
- cezalı
- criminal
- {s} cinayet
Böyle ıvır zıvır için bu kadar çok para ödemek cinayettir.
-It is criminal to pay so much money for such trifles.
Cinayet ve soygun suç eylemleridir.
-Murder and robbery are criminal acts.
- criminal
- kriminal
Polis tıbbi konulardaki kriminal suçlamaları izlemekte isteksizdir.
-The police are reluctant to pursue criminal charges in medical cases.
Sami'nin kriminal kariyeri kısa kesildi.
-Sami's criminal career was cut short.
- criminal
- fahiş
- criminal
- suçla ilgili
- criminal
- çok kötü
- criminal
- (Askeri) CİNAİ, CEZAİ, KRİMİNAL
- criminal
- (sıfat) suç oluşturan, canice; cinayet; ceza
- criminal
- fahiş cani
- criminal
- tecavüz
- criminal
- criminal court ağır
- criminal
- criminal assault ırza tecavüz
- criminal
- {s} ceza
Cezaevi suçluları islah eder mi?
-Does prison reform criminals?
Ceza hukukunda bir otoritedir.
-He is an authority on criminal law.
Related Terms
Definition of a person who is guilty of a crime, notably breaking the law in English English dictionary
- criminal