English - Turkish
Definition of a person who is fleeing or escaping from something in English Turkish dictionary
- fugitive
- {i} kaçak
Kaçak, silahlı ve tehlikelidir.
-The fugitive is armed and dangerous.
Yerel polis ve FBI kaçakları yakalamak için bir araştırma planı hazırladı.
-The local police and the FBI formulated a search plan to capture the fugitives.
- fugitive
- {i} firari
Tom, bir firari, Meksika'ya gitmeye çalıştı.
-Tom, a fugitive, tried to make it to Mexico.
Firari buradan elli kilometre uzaktaki küçük bir kasabada ortaya çıkmış, ama sonra gözden kaybolmuş.
-The fugitive surfaced in a small town fifty miles from here but then disappeared again.
- fugitive
- {s} çabuk geçen
- fugitive
- {s} kısa ömürlü
- fugitive
- (Tıp) fugas
- fugitive
- akılda tutulması zor
- fugitive
- uzun sürmeyen
- fugitive
- gidici
- fugitive
- kaçak kimse
- fugitive
- {i} mülteci
Tom bir mülteciye yataklık ederken yakalandı.
-Tom was caught harboring a fugitive.
- fugitive
- muhacir
- fugitive
- {s} geçici
- fugitive
- (Tıp) Gezgin
- fugitive
- solan geçici
- fugitive
- serseri
- fugitive
- (Tıp) Süreksiz, geçici
Related Terms
English - English
Definition of a person who is fleeing or escaping from something in English English dictionary
- fugitive
John was a fugitive.
a person who is fleeing or escaping from something
Hyphenation
a per·son who I·s flee·ing or es·cap·ing from some·thingTurkish pronunciation
ı pırsın hu îz fliîng ır îskeypîng fırm sʌmthîngPronunciation
/ə ˈpərsən ˈho͞o əz ˈflēəɴɢ ər əˈskāpəɴɢ fərm ˈsəmᴛʜəɴɢ/ /ə ˈpɜrsən ˈhuː ɪz ˈfliːɪŋ ɜr ɪˈskeɪpɪŋ fɜrm ˈsʌmθɪŋ/
Resimler
Favorites