a person who inherits all or part of the estate of another person

English - Turkish

Definition of a person who inherits all or part of the estate of another person in English Turkish dictionary

Related Terms

heir

varis

O bir varisi olmadan öldü. - He died without an heir.

Tek çocuk olduğu için, o tek varisti. - Being an only child, he was the sole heir.

heir

{i} mirasçı

Zengin tüccar çocuğu evlatlık aldı ve onu mirasçısı yaptı. - The rich merchant adopted the boy and made him his heir.

Tom mirasçı bırakmadan öldü. - Tom died without heirs.

heir

kalıtçı

heir

(Kanun) kendisine miras kalan şahıs

heir

{i} vâris, mirasçı, kalıtçı

English - English

Definition of a person who inherits all or part of the estate of another person in English English dictionary

heir

Hyphenation

a per·son who inherits all or part of the es·tate of an·oth·er per·son

Turkish pronunciation

ı pırsın hu înherıts ôl ır pärt ıv dhi îsteyt ıv ınʌdhır pırsın

Pronunciation

/ə ˈpərsən ˈho͞o ənˈherəts ˈôl ər ˈpärt əv ᴛʜē əˈstāt əv əˈnəᴛʜər ˈpərsən/ /ə ˈpɜrsən ˈhuː ɪnˈhɛrəts ˈɔːl ɜr ˈpɑːrt əv ðiː ɪˈsteɪt əv əˈnʌðɜr ˈpɜrsən/