a person who fights

English - Turkish

Definition of a person who fights in English Turkish dictionary

Related Terms

fighter

{i} kavgacı

fighter

savaşçı

John Brown bir terörist mi yoksa bir özgürlük savaşçısı mıydı? - Was John Brown a terrorist or a freedom fighter?

Bazıların terörist dedikleri diğerleri için özgürlük savaşçısıdır. - Those who are terrorists for some, are freedom fighters for others.

fighter

avcı uçağı

Avcı uçağı bombalarını bıraktı. - The fighter plane released its bombs.

fighter

mücahit

fighter

savaşımcı

fighter

alperen

fighter

avcı/dövüşçü

fighter

{i} boksör

Her iyi dövüşçünün antreman maçı yapılan bir boksöre ihtiyacı vardır. - Every good fighter needs a sparring partner.

fighter

{i} mücâdeleci kimse

fighter

{i} savaş uçağı

O savaş uçağı bir bomba attı. - That fighter plane dropped a bomb.

fighter

(Askeri) SAVAŞÇI, MUHARİP

English - English

Definition of a person who fights in English English dictionary

fighter

Hyphenation

a per·son who fights

Turkish pronunciation

ı pırsın hu fayts

Pronunciation

/ə ˈpərsən ˈho͞o ˈfīts/ /ə ˈpɜrsən ˈhuː ˈfaɪts/