a person who dissents from some established policy

English - Turkish

Definition of a person who dissents from some established policy in English Turkish dictionary

Related Terms

contestant

{i} yarışmacı

Başka hiçbir yarışmacı böyle dikkat çekici bir başarı elde etmedi. - No other contestant has obtained such a remarkable achievement.

Yarışmacı, iki yanlış start yaptı. - The contestant made two false starts.

contestant

{i} aday

dissenter

{i} muhalif

Hükümet, muhalifleri, idealistleri ve Esperanto konuşanları toplamaya ve tutuklamaya başladı. - The government started rounding up and arresting dissenters, idealists, and Esperanto-speakers.

dissident

(Politika, Siyaset) muaviz

contestant

{i} rakip

contestant

{i} ödüle itiraz eden kimse

contestant

{i} karara itiraz eden kimse

contestant

bir seçimin sonucuna itiraz eden kimse

dissenter

{i} ayrı görüşte olan kimse

dissenter

{i} anglikan kilisesine karşı hristiyan

dissenter

{i} karşıt görüşlü kimse

dissenter

mutezil

dissident

karşı koyan

dissident

(sıfat) karşıt görüşlü, muhalif

English - English

Definition of a person who dissents from some established policy in English English dictionary

contestant

protester

objector

dissenter

dissident

Hyphenation

a per·son who dissents from some established pol·i·cy

Turkish pronunciation

ı pırsın hu dîsents fırm sʌm istäblîşt pälısi

Pronunciation

/ə ˈpərsən ˈho͞o dəˈsents fərm ˈsəm ēˈstabləsʜt ˈpäləsē/ /ə ˈpɜrsən ˈhuː dɪˈsɛnts fɜrm ˈsʌm iːˈstæblɪʃt ˈpɑːləsiː/