a person who arbitrates between contending parties

English - Turkish

Definition of a person who arbitrates between contending parties in English Turkish dictionary

Related Terms

umpire

(Spor) yardımcı hakem

umpire

(Ticaret) tahkimde üçüncü hakem

umpire

hakem

Hakem oyunu faul olarak nitelendirdi. - The umpire called the ball foul.

Oyuna hakemlik yapmam rica edildi. - I was asked to umpire the game.

umpire

{f} hakemlik yapmak

umpire

{i} yargıcı

umpire

(fiil) hakemlik etmek

umpire

hakemlik yap

Oyuna hakemlik yapmam rica edildi. - I was asked to umpire the game.

umpire

{f} hakemlik etmek

umpire

(Askeri) HAKEM: Kara, hava veya eğitim manevralarını, belirli kaidelere göre müşahede ve takip ederek hükümler veren ve bu hükümlere göre birliklerin sevk ve idaresini yönelten ve harekatı kıymetlendiren subay

English - English

Definition of a person who arbitrates between contending parties in English English dictionary

umpire

Hyphenation

a per·son who arbitrates be·tween contending parties

Turkish pronunciation

ı pırsın hu ärbîtreyts bitwin kıntendîng pärtiz

Pronunciation

/ə ˈpərsən ˈho͞o ˈärbəˌtrāts bēˈtwēn kənˈtendəɴɢ ˈpärtēz/ /ə ˈpɜrsən ˈhuː ˈɑːrbɪˌtreɪts biːˈtwiːn kənˈtɛndɪŋ ˈpɑːrtiːz/