a person or thing away from others or outside its proper place

English - Turkish

Definition of a person or thing away from others or outside its proper place in English Turkish dictionary
outlier: sapkin gozlem, aykiri deger
outlier: (Bilgisayar,Jeoloji) aykırı değer
outlier: (Bilgisayar,Jeoloji) sapkın gözlem
outlier: sapkin gözlem
outlier: şahit tepe
outlier: (İstatistik) İstatistik ve ekonometride belirli bir dağılımın ortalamasına çok uzak değerler alan veri, dışadüşen olarak bilinir
outlier: tanıktepe
outlier: dış mostra (yaşlı kayaçlar tarafından çevrelenen genç kaya penceresi)

English - English

Definition of a person or thing away from others or outside its proper place in English English dictionary: outlier

a person or thing away from others or outside its proper place

Hyphenation

a per·son or thing a·way from others or out·side its prop·er place

ı pırsın ır thîng ıwey fırm ʌdhırz ır autsayd îts präpır pleys

/ə ˈpərsən ər ˈᴛʜəɴɢ əˈwā fərm ˈəᴛʜərz ər ˈoutˈsīd əts ˈpräpər ˈplās/ /ə ˈpɜrsən ɜr ˈθɪŋ əˈweɪ fɜrm ˈʌðɜrz ɜr ˈaʊtˈsaɪd ɪts ˈprɑːpɜr ˈpleɪs/

History

Favorites