Definition of a person considered alone, rather than as belonging to a group of people in English Turkish dictionary
- individual
- birey
Bireysel özgürlüklere saygılı olmalıyız.
-We must respect individual liberty.
Her insan bir bireydir.
-Each human being is an individual.
- individual
- bireysel
Bireysel özgürlüklere saygılı olmalıyız.
-We must respect individual liberty.
Bir takım yıldızındaki bireysel yıldızlar birbirlerine çok yakın görünebilir fakat aslında onlar uzayda büyük mesafelerle ayrılabilir ve birbirleriyle hiç gerçek bağlantısı yoktur.
-The individual stars in a constellation may appear to be very close to each other, but in fact they can be separated by huge distances in space and have no real connection to each other at all.
- individual
- {s} özgün
- individual
- {s} özel
- individual
- {i} şahıs
- individual
- (sıfat) başlıbaşına, özel, tek, kişisel, bireysel, şahsi, özgün, birbirinden ayrı
- individual
- (isim) birey, fert, kişi, şahıs
- individual
- kişi
Toplumdaki değişiklikler kişilerden gelir.
-Changes in society come from individuals.
Benzer simaları olduğu için polisin iki kişiyi birbiriyle karıştırmış olması muhtemel.
-It is likely that the police confused the two individuals as they both had similar facial features.
- individual
- individuallyayrı ayrı
- individual
- tek
Tekil atomlar, molekülleri oluşturmak için diğer atomlarla birleşebilirler.
-Individual atoms can combine with other atoms to form molecules.
- individual
- başlı başına
- individual
- {s} 1. her ... kendi ...: This decision will be up to the individual agencies. Bu konuda her acente kendi kararını verecek. The individual
- individual
- insan
Her insan bir bireydir.
-Each human being is an individual.
- individual
- her ... kendi ...: This decision will be up to the individual agencies. Bu konuda her acente kendi kararını verecek. The individual
- individual
- s. tek, yalnız, ayrı, başlı başına; hususiyeti olan; ferdi, bireyseli. fert, birey, kimse, şahıs; tane
- individual
- tek kişilik
- individual
- hususiyeti olan
- individual
- (Tıp) Kişi, fert
- individual
- (Tıp) Tek, ayrı, yalnız
- individual
- (Tıp) Kişiye has, kişisel
Related Terms
Definition of a person considered alone, rather than as belonging to a group of people in English English dictionary
- individual