Definition of a person accused or guilty in English Turkish dictionary
- criminal
- {i} sabıkalı
Sabıkalı rehinelerin gitmesine izin vermedi.
-The criminal didn't let the hostages go.
Polis sabıkalının nerede olduğunu buldu.
-The police found out where the criminal lived.
- criminal
- {i} suçlu
Cezaevi suçluları islah eder mi?
-Does prison reform criminals?
Polis suçluyu bulabildi.
-The police were able to find the criminal.
- criminal
- {s} suç oluşturan
- criminal
- suç işlemiş kimse
- criminal
- cezalı
- criminal
- {s} cinayet
Adli tıp uzmanları ve cinayet masası dedektifleri, güvenlik çemberine alınmış yerde ve çevresinde çalışmalarını sürdürdüler.
-Forensics officers and criminal investigations detectives continued to work at the cordoned-off unit and its surrounds.
Cinayet ve soygun suç eylemleridir.
-Murder and robbery are criminal acts.
- criminal
- kriminal
Sami'nin kriminal kariyeri kısa kesildi.
-Sami's criminal career was cut short.
Polis tıbbi konulardaki kriminal suçlamaları izlemekte isteksizdir.
-The police are reluctant to pursue criminal charges in medical cases.
- criminal
- fahiş
- criminal
- suçla ilgili
- criminal
- çok kötü
- criminal
- (Askeri) CİNAİ, CEZAİ, KRİMİNAL
- criminal
- (sıfat) suç oluşturan, canice; cinayet; ceza
- criminal
- fahiş cani
- criminal
- tecavüz
- criminal
- criminal court ağır
- criminal
- criminal assault ırza tecavüz
- criminal
- {s} ceza
Ceza hukukunda bir otoritedir.
-He is an authority on criminal law.
Singapur'da bir suçluyu cezalandırmanın bir yolu onu ya da onu kırbaçlamaktır.
-In Singapore, one way to punish a criminal is to whip him or her.
Related Terms
Definition of a person accused or guilty in English English dictionary
- {n} criminal