English - Turkish
Definition of a means to an end; not necessarily a principled or ethical one in English Turkish dictionary
- expedient
- (Mukavele) kestirme yol, yarar veya amaca ulaşmak için başvurulan çare
- expedient
- {i} (belki doğru olmayan fakat) elverişli bir çare
- expedient
- expediency yarar veya amaca erişmek için başvurulan çare
- expedient
- (Askeri) yardımcı
- expedient
- elverişli bir çare
- expedient
- umar
- expedient
- uygun
- expedient
- yol
- expedient
- çare
- expedient
- {s} çıkarcı
- expedient
- doğru yolu aramadan istenilen sonucu elde etmek için en kolay yolu teşkil eden
- expedient
- politika
- expedient
- {s} (belki doğru olmayan fakat) elverişli (bir çare)
- expedient
- (sıfat) uygun, avantajlı, yerinde, çıkarlara uygun düşen, çıkarcı
- expedient
- {s} yerinde
- expedient
- {i} önlem
- expedient
- {s} avantajlı
- expedient
- bir işi doğru veya haklı olu
Related Terms
English - English
Definition of a means to an end; not necessarily a principled or ethical one in English English dictionary
- expedient
a means to an end; not necessarily a principled or ethical one
Hyphenation
a means to an end; not nec·es·sa·ri·ly a prin·ci·pled or eth·i·cal onePronunciation
Resimler
Favorites