English - Turkish
Definition of a manner of walking and moving in general; how one carries oneself in English Turkish dictionary
- carriage
- makinenin oynak parçası
- carriage
- (Ticaret) taşıma ücreti
- carriage
- (Bilgisayar) kayarga
- carriage
- at arabası
- carriage
- nakliye
- carriage
- araba
Prenses saat tam dokuzda dört atlı arabasıyla geldi.
-Precisely at nine o'clock came the Princess in the carriage with four horses.
Prenses altından yapılmış bir arabaya bindi.
-The princess rode in a golden carriage.
- carriage
- vagon
Yolcu vagonlarının yerini otomobiller aldı.
-Automobiles replaced carriages.
O, vagona girmek istedi.
-She wanted to enter the carriage.
- carriage
- yürüyüş biçimi
- carriage
- bir makinanın diğer kısımları taşıyan parçası
- carriage
- {i} tavır
- carriage
- (İnşaat) taşıyıcı
Bunlar birinci sınıf taşıyıcılar değil.
-These are not first-class carriages.
- carriage
- {i} nakliye ücreti
- carriage
- şaryo
- carriage
- {i} duruş, duruş biçimi
- carriage
- {i} navlun
- carriage
- (Askeri) KUNDAK: bkz: "gun carriage"
- carriage
- {i} nakliye, taşıma
- carriage
- {i} taşıyıcı alttakım
Related Terms
English - English
Definition of a manner of walking and moving in general; how one carries oneself in English English dictionary
- carriage
a manner of walking and moving in general; how one carries oneself
Hyphenation
a man·ner of walk·ing and mo·ving in general; how one carries one·selfPronunciation
Resimler
Favorites