Definition of a male child, a boy or man in relation to his parents; ones male offspring in English Turkish dictionary
- son
- oğul
O, arazisini oğulları arasında dağıttı.
-He distributed his land among his sons.
O, oğullarının her birine para verdi.
-He gave money to each of his sons.
- son
- erkek evlat.oğul
- son
- {i} çocuk
Bir çocuk bir şarkıdan daha çabuk ne öğrenir?
-What will a child learn sooner than a song?
Karısı ona iki kızı ve bir erkek çocuk doğurdu
-His wife bore him two daughters and a son.
- son
- it oğlu it
- son
- Hay Allah
- son
- evladım
- son
- piç oğlu piç
- son
- Hazreti İsa
- son
- {i} oğul, erkek evlat
- son
- son of a gun it kırıntısı
- son
- oğlu
Onun oğlu ünlü bir piyanist oldu.
-His son became a famous pianist.
Küçük oğlum araba sürebiliyor.
-My little son can drive a car.
- son
- oğlum
Oğlumuz savaşta öldü.
-Our son died during the war.
Aptal oğlumun ne yaptığını biliyor musun? Şimdi bile o üniversiteden mezun olup iş bulmak yerine tüm zamanını pachinko oynayarak geçiriyor.
-You know what my idiot son's doing? Even now he's graduated from university he spends all his time playing pachinko instead of getting a job.
- son
- {i} erkek evlât
Tom bana bir erkek evlat gibi.
-Tom is like a son to me.
O, şimdiye kadar sahip olduğumuz tek erkek evlat.
-He is the only son that we have ever had.
Related Terms
Definition of a male child, a boy or man in relation to his parents; ones male offspring in English English dictionary
- son