Definition of a human being; an individual in English Turkish dictionary
- person
- {i} şahıs
Hiçbir şey bir şahıs olmak kadar zor değil.
-Nothing is as difficult as becoming a person.
Tom kötü bir şahıs değil.
-Tom isn't a bad person.
- person
- {i} kişi
Dün yeni bir kişisel bilgisayar satın aldım.
-I bought a new personal computer yesterday.
Sen yaşayabileceğin herhangi biriyle evlenme - sen onsuz yaşayamayacağın kişiyle evlen.
-You don't marry someone you can live with — you marry the person whom you cannot live without.
- person
- {i} tip
Ken öfkesini kolayca kaybeden insan tipi değildir.
-Ken is not the type of person who loses his temper easily.
Tom her zaman gülümseyen bir tiptir.
-Tom is the type of person who always smiles.
- person
- {i} birey
Bir bireyin sevgisini kabul et.
-Accept a person's love.
Din çok bireyseldir. Neredeyse herkesin gerçekten kendi dini vardır. Dindeki bütünlük bir kurnazlıktır.
-Religion is very personal. Practically everyone has really his own religion. Collectivity in religion is an artifice.
- person
- merdüm
- person
- kişilik
Kişiliksiz kadınlardan hoşlanmıyorum.
-I don't like women without personalities.
Japonya'ya gitmek istemeyi tercih etmemin sebebi onların çalışkan ve dürüst kişilikleridir.
-The reason I prefer to go to Japan is that the people in Japan are hardworking and have honest personalities.
- person
- adam
Tom sempatik bir adam.
-Tom is a likeable person.
Donald Trump ünlü bir iş adamıdır.
-Donald Trump is a famous business person.
- person
- kimse
O kadar kötü birisi ki kimse ondan hoşlanmaz.
-He is such a bad person that everybody dislikes him.
Mağazayı pek çok kişiye sordum, ancak kimse onu duymamıştı.
-I asked many persons about the store, but no one had heard of it.
- person
- insan
Ben dürüst bir insanım.
-I am an honest person.
Sen kötü bir insansın.
-You are a mean person.
- person
- bizzat
Onunla bizzat konuşmalısın.
-You must talk to her in person.
O oraya bizzat gitti.
-He went there in person.
- person
- {i} dilb. şahıs
- person
- {i} karakter [tiy.]
- person
- adam kişi
- person
- in person şahsen
- person
- {i} zat
- person
- kanuni hakları ve vecibeleri olan şahıs veya grup
- person
- {i} beden
Related Terms
Definition of a human being; an individual in English English dictionary
- person
THE favourable reception the Orrery has met with from Perſons of the firſt diſtinƈtion, and from Gentlemen and Ladies in general, has induced me to add to it ſeveral new improvements in order to give it a degree of Perfeƈtion; and diſtinguiſh it from others ; which by Piracy, or Imitation, may be introduced to the Public.