Definition of a human being; an individual in English Turkish dictionary
- person
- {i} şahıs
Tom kötü bir şahıs değil.
-Tom isn't a bad person.
Hiçbir şey bir şahıs olmak kadar zor değil.
-Nothing is as difficult as becoming a person.
- person
- {i} kişi
Kilo almak, kişisel gelişimin en kolay metodudur.
-Weight increase is the easiest method for personal development.
Sen yaşayabileceğin herhangi biriyle evlenme - sen onsuz yaşayamayacağın kişiyle evlen.
-You don't marry someone you can live with — you marry the person whom you cannot live without.
- person
- {i} tip
Tam olmanı hayal ettiğim insan tipisin.
-You're just the kind of person I imagined you'd be.
Tom kesinlikle sözünden dönecek bir insan tipi gibi görünmüyor.
-Tom certainly doesn't seem like the kind of person that would back down.
- person
- {i} birey
Bir bireyin sevgisini kabul et.
-Accept a person's love.
Din çok bireyseldir. Neredeyse herkesin gerçekten kendi dini vardır. Dindeki bütünlük bir kurnazlıktır.
-Religion is very personal. Practically everyone has really his own religion. Collectivity in religion is an artifice.
- person
- merdüm
- person
- kişilik
Kişiliksiz kadınlardan hoşlanmıyorum.
-I don't like women without personalities.
Arabada bir kişilik yer vardı.
-There was room for one person in the car.
- person
- adam
Genç bir adam seni dışarıda bekliyor.
-A young person is waiting for you outside.
Tom sempatik bir adam.
-Tom is an agreeable person.
- person
- kimse
Kimse paranın çoğunu katkıda bulunan kişinin Tom olduğunu bilmiyordu.
-Nobody knew that Tom was the person who contributed most of the money.
O kadar kötü birisi ki kimse ondan hoşlanmaz.
-He is such a bad person that everybody dislikes him.
- person
- insan
Ben dürüst bir insanım.
-I am an honest person.
Bir insanın kalbi, yaklaşık olarak yumruğuyla aynı boyuttadır.
-A person's heart is approximately the same size as their fist.
- person
- bizzat
O oraya bizzat gitti.
-He went there in person.
Bizzat git ve onunla görüş.
-Go and see him in person.
- person
- {i} dilb. şahıs
- person
- {i} karakter [tiy.]
- person
- adam kişi
- person
- in person şahsen
- person
- {i} zat
- person
- kanuni hakları ve vecibeleri olan şahıs veya grup
- person
- {i} beden
Related Terms
Definition of a human being; an individual in English English dictionary
- person
THE favourable reception the Orrery has met with from Perſons of the firſt diſtinƈtion, and from Gentlemen and Ladies in general, has induced me to add to it ſeveral new improvements in order to give it a degree of Perfeƈtion; and diſtinguiſh it from others ; which by Piracy, or Imitation, may be introduced to the Public.