a group of people congregated or collected into a close body without order

English - Turkish

Definition of a group of people congregated or collected into a close body without order in English Turkish dictionary

Related Terms

crowd

dışarıya itelemek yer bırakmamak

crowd

{i} arkadaş grubu

crowd

crowd into doluşmak

crowd

{f} toplan

Onun etrafında bir kalabalık toplanıyordu. - A crowd was gathering around him.

Bir kalabalık olay yerinde toplandı. - A crowd gathered at the scene.

crowd

{f} toplanmak

crowd

x sıkıştır/toplan/doldur

crowd

{f} üşüşmek

crowd

doluşmak (bir yere)

crowd

insan kalabalığı

Bir insan kalabalığı, geçit resmini izlemek için toplandı. - A crowd of people gathered to see the parade.

Muazzam bir insan kalabalığı bekledi. - A huge crowd of people waited.

crowd

(bir alan) doldurmak

crowd

doluşmak

crowd

tıkıştırmak

crowd

belirli bir toplumsal türküm

crowd

kalabalık

Bu kalabalık bana Tokyo caddelerini hatırlatıyor. - This crowd reminds me of the streets of Tokyo.

Kalabalıkta birinin adımı seslendiğini duydum. - I heard someone call my name in the crowd.

crowd

{i} sürü

Kütüphanenin önünde bekleyen bir sürü öğrenci vardı. - There was a crowd of students waiting in front of the library.

crowd

{i} çokluk

crowd

{f} bıktırmak

crowd

{f} sıkıştırmak

English - English

Definition of a group of people congregated or collected into a close body without order in English English dictionary

crowd

Hyphenation

a group of peo·ple con·gre·ga·ted or col·lec·ted in·to a close bo·dy with·out or·der

Turkish pronunciation

ı grup ıv pipıl känggrîgeytîd ır kılektıd întı ı klōs bädi wîdhaut ôrdır

Pronunciation

/ə ˈgro͞op əv ˈpēpəl ˈkäɴɢgrəˌgātəd ər kəˈlektəd əntə ə ˈklōs ˈbädē wəᴛʜˈout ˈôrdər/ /ə ˈɡruːp əv ˈpiːpəl ˈkɑːŋɡrɪˌɡeɪtɪd ɜr kəˈlɛktəd ɪntə ə ˈkloʊs ˈbɑːdiː wɪðˈaʊt ˈɔːrdɜr/