English - Turkish
Definition of a fight between two opposing sides during a war in English Turkish dictionary
- battle
- {i} savaş
Birçok asker savaşta kötü yaralardan acı çekti.
-Many soldiers suffered terrible wounds in the battle.
Müttefikler bazen savaştan kaçınamadı.
-Sometimes the Allies could not avoid battle.
- battle
- savaş,v.savaş: n.savaş
- battle
- {i} dalaş
- battle
- herhangi bir kampanyada kullan
- battle
- teber
- battle
- {i} mücadele, büyük uğraş
- battle
- battle cruiser ağır kruvazör
- battle
- battle cenk baltası
- battle
- (Askeri) MEYDAN MUHAREBESİ, MUHAREBE: Taraflardan birinin veya her ikisinin kati sonuç aradığı, genel ve devamlı bir savaş
- battle
- battle array harp safı
- battle
- savaşa katılmak
- battle
- battle cry savaş narası
- battle
- savaşmak
- battle
- mücadele
Japonyanın savaş sırasında açlığa karşı sürekli bir mücadele verdiğini söyleyebiliriz.
-We can say that Japan was fighting a constant battle against hunger during the war.
Oğlan ciddi bir hastalıkla mücadele etti.
-The boy battled against a serious illness.
- battle
- çarpışma
Sen bütün çarpışmaları kazanabilirsin ama savaşı kaybedebilirsin.
-You can win all the battles yet lose the war.
- battle
- mücadele etmek
- battle
- savaşım
Ben kendi savaşımı veriyorum.
-I fight my own battles.
- battle
- (isim) savaş, mücâdele, dalaş, çatışma
- battle
- (fiil) savaşmak, mücâdele etmek
Related Terms
English - English
Definition of a fight between two opposing sides during a war in English English dictionary
- battle
a fight between two opposing sides during a war
Hyphenation
a fight be·tween two opposing sides dur·ing a warTurkish pronunciation
ı fayt bitwin tu ıpōzîng saydz dyûrîng ı wôrPronunciation
/ə ˈfīt bēˈtwēn ˈto͞o əˈpōzəɴɢ ˈsīdz ˈdyo͝orəɴɢ ə ˈwôr/ /ə ˈfaɪt biːˈtwiːn ˈtuː əˈpoʊzɪŋ ˈsaɪdz ˈdjʊrɪŋ ə ˈwɔːr/
Resimler
History
Favorites