Definition of a fact or statement used to support a proposition; a reason: in English Turkish dictionary
- argument
- argüman
Onun argümanı mantıklı idi.
-His argument was logical.
Onun argümanı gerçeklere dayalıydı.
-His argument was based on facts.
- argument
- sav
Bir sebebe zarar vermenin en haince yolu kasten yanlış görüşleri savunmaktan oluşur.
-The most perfidious way of harming a cause consists of defending it deliberately with faulty arguments.
Avukat savunmada niçin kaybetti?
-Why did the lawyer lose in the argument?
- argument
- tartışma
Tartışma geçersizdir.
-The argument is full of holes.
Tartışma hızla kontrolden çıktı.
-The argument quickly got out of control.
- argument
- {i} kanıt
Savaş için bir kanıt sundu.
-He presented an argument for the war.
- argument
- {i} iddia
Onun iddiası seninkinden daha radikal.
-His argument is more radical than yours.
Sigara içmenin zararlı olduğu iddiası kabul edildi.
-The argument that smoking is injurious has become accepted.
- argument
- atışma
- argument
- hüccet
- argument
- (Bilgisayar) değişken
- argument
- yargılama
- argument
- (Dilbilim) katılan
- argument
- akıl yürütme
- argument
- (Dilbilim) öznelik
- argument
- anlaşmazlık
- argument
- münakaşa
- argument
- düşünme
- argument
- {i} konu
Dün gece bu konuda tartıştık.
-We had an argument about it last night.
Konuşmacının tartışması konuyla alâkasızdı.
-The speaker's argument was off the point.
- argument
- müzakere
- argument
- bağımsız değişke argüman
Related Terms
Definition of a fact or statement used to support a proposition; a reason: in English English dictionary
- argument