English - Turkish
Definition of a conservative is a person who in general opposes social change in English Turkish dictionary
- conservative
- tutucu
Onun özgün fikirleri daha tutucu arkadaşlarıyla başını defalarca belaya soktu.
-His novel ideas are time and again getting him into trouble with his more conservative colleagues.
Taft çok tutucu olmuştu.
-Taft had become very conservative.
- conservative
- Conservative Muhafazakar Parti üyesi
- conservative
- (sıfat) tutucu, muhafazakâr, eski kafalı (Argo); ölçülü; gösterişsiz, göze çarpmayan; riske girmek istemeyen
- conservative
- mutedil
- conservative
- klasik
- conservative
- ihtiyat
- conservative
- alçak gönüllü
- conservative
- mantıklı
- conservative
- yalın
- conservative
- ıIımlı
- conservative
- (Biyoloji) konservatif
- conservative
- (Tıp) Koruyucu, organ veya vücut bütünlüğünü muhafazaya yönelik, aşırı ve ağır müdahaleye oranla daha ılımlı (tedavi, ameliyat v.s. hakkında)
- conservative
- {s} hiç aşırıya kaçmayan, ılımlı
- conservative
- koruyucu madde
- conservative
- (isim) muhafazakâr partili, muhafazakâr, sağcı
- conservative
- {i} muhafazakâr partili
- conservative
- {i} sağcı
- conservative
- {s} ölçülü
- conservative
- {s} gösterişsiz
Tom genellikle gösterişsiz bir takım elbise giyer.
-Tom usually wears a conservative suit.
- conservative
- {i} tutucu kimse
Related Terms
English - English
Definition of a conservative is a person who in general opposes social change in English English dictionary
- conservative
a conservative is a person who in general opposes social change
Hyphenation
a Con·ser·va·tive I·s a per·son who in gen·er·al opposes so·cial changeTurkish pronunciation
ı kınsırvıtîv îz ı pırsın hu în cenrıl ıpōzîz sōşıl çeyncPronunciation
/ə kənˈsərvətəv əz ə ˈpərsən ˈho͞o ən ˈʤenrəl əˈpōzəz ˈsōsʜəl ˈʧānʤ/ /ə kənˈsɜrvətɪv ɪz ə ˈpɜrsən ˈhuː ɪn ˈʤɛnrəl əˈpoʊzɪz ˈsoʊʃəl ˈʧeɪnʤ/
Resimler
Favorites