Definition of ağlayış in Turkish English dictionary
- crying, cry
- whining, whimpering, complaint
- lamentation
- lament
- blubber
- ağla
- {f} weep
As soon as she saw me, she began to weep.
- O beni görür görmez ağlamaya başladı.
My mother did nothing but weep.
- Annem, ağlamaktan başka hiçbir şey yapmadı.
- ağla
- {f} cry
The baby ceased crying.
- Bebek ağlamayı kesti.
She began to cry in a loud voice.
- O, yüksek bir sesle ağlamaya başladı.
- ağla
- bewail
- ağla
- {f} crying
The baby ceased crying.
- Bebek ağlamayı kesti.
The baby stopped crying.
- Bebek ağlamayı kesti.
- ağla
- {f} tearing
- ağla
- {f} wail
- ağla
- {f} weeping
I was sad when she was weeping.
- O ağlarken ben üzgündüm.
We were eating while weeping.
- Ağlarken yemek yiyorduk.
- ağla
- bewall
- ağla
- {f} wept
He wept over his daughter's death.
- Kızının ölümü üzerine ağladı.
She wept over her son's death.
- Oğlunun ölümü üzerine ağladı.
- ağla
- cry for
I know that you still cry for me sometimes.
- Ara sıra hâlâ benim için ağladığını biliyorum.
Nobody will cry for him.
- Kimse onun için ağlamaz.
- ağla
- {f} wailing
