Turkish - English
Definition of ağızlı in Turkish English dictionary
- mouthed
- edged
- ağız
- {i} mouth
You shouldn't speak with your mouth full at table.
-Masada dolu ağızla konuşmamalısın.
They had better have kept their mouths shut.
-Ağızlarını kapalı tutsalardı iyi olurdu.
- ağız
- {i} dialect
- ağız
- {i} opening
- ağız
- {i} lip
- ağız
- {i} orifice
- ağız
- {i} jaw
- ağız
- dialect; regional accent
- ağız
- {i} accent
- ağız
- {s} oral
Having good oral hygiene is important.
-İyi ağız hijenine sahip olmak önemlidir.
- ağız
- first milk
- ağız
- idiom
- ağız
- (Dilbilim) variety
- ağız
- (Askeri,Teknik) nozzle
- ağız
- brim
- ağız
- register
- ağız
- (Dilbilim) vocational slang
- ağız
- port
- ağız
- rim
- ağız
- jet
- ağız
- persuasive talk
- ağız
- junction
- ağız
- muzzle (gun)
- ağız
- intake
- iki ağızlı
- two-edged
- sıkı ağızlı
- close-mouthed
- sıkı ağızlı
- close
- ağız
- outlet
- ağız
- trap
- ağız
- maw
- ağız
- aditus
- ağız
- inlet
- ağız
- local language
- ağız
- beestings
- ağız
- foramen
- geniş ağızlı büyük testi ya da çömlek
- wide-mouthed jar or large test
- ayran ağızlı
- slang stupid
- ayran ağızlı
- bumpkin
- açık ağızlı
- stupid, dim-witted
- açık ağızlı
- half-witted, goofy, daft, dense
- ağız
- muzzle (of a gun)
- ağız
- intersection, corner (of roads)
- ağız
- mouth or mouthlike opening (Zoology); jaws; opening
- ağız
- cutting edge, blade (of a knife)
- ağız
- first milk, beestings, colostrum
- ağız
- brink
- ağız
- mus. regional form
- ağız
- rim, brim (of a cup or an opening)
- ağız
- time: iki ağız twice. üç ağız three times
- ağız
- ventage
- ağız
- brink; muzzle
- ağız
- vent
- ağız
- facial feature above the chin and below the nose; stoma
- ağız
- counterbore
- ağız
- persuasive talk, forceful way of speaking
- ağız
- edge
- ağız
- keen edge
- ağız
- barrel end of a firearm; beak; chop
- ağız
- embouchure; gob
- ağız
- {i} gob
- ağız
- potato trap
- ağız
- beestings,biestings
- ağız
- {i} chop
- ağız
- {i} kisser
- ağız
- muzzle of a gun
- ağız
- bill
- ağız
- yap
- ağız
- os
- ağız
- {i} beak
- ağız
- {i} jaws
- ağız
- shibboleth
- ağız
- cutting edge
- ağız
- {i} embouchure
- ağız
- {i} debouchment
- büyük ağızlı
- full mouthed
- gevşek ağızlı
- indiscreet, unable to keep secrets
- iki ağızlı
- double-edged
- iki ağızlı büyük kılıç
- claymore
- kadın ağızlı garrulous and gossipy
- (man)
- karı ağızlı (man) who gossips
- like a woman
- karısı ağızlı
- (husband) who is merely a mouthpiece for his wife's opinions
- keskin ağızlı
- sharp-edged
- keskin ağızlı
- cultrate
- konik ağızlı
- bell-mouth
- kurt ağızlı kavrama
- claw clutch
- kurt ağızlı kavrama
- claw coupling
- pis ağızlı
- foul-mouthed
- sivri ağızlı parça
- pointed adapter
- sıkı ağızlı
- secretive
Tom is always secretive.
-Tom her zaman sıkı ağızlı.
Tom was always secretive.
-Tom hep sıkı ağızlıydı.
- yayık ağızlı
- (someone) who drawls his words
- yumuşak ağızlı
- (equine) that takes a bit easily
- çan ağızlı
- bell mouthed
- çanak ağızlı
- 1. (someone, an animal) who/which has a large mouth, bigmouthed. 2. widemouthed (container). 3. (someone) who has a big mouth, who is a blabbermouth, who can't keep a secret
- çift ağızlı
- double-edged
- çok ağızlı
- polystomatous
- şom ağızlı
- who always predicts misfortune
- şom ağızlı
- (someone) who is regarded as a bringer of bad luck because he always predicts the worst
- şom ağızlı
- raunchy
- şom ağızlı kimse
- croaker
- şom ağızlı kimse
- croak
Related Terms
Turkish - Turkish
Definition of ağızlı in Turkish Turkish dictionary
- Ağzı herhangi bir biçimde olan
- ağız
- Koy, körfez, liman, yol gibi yerlerin açık yanı
- Ağız
- dudak
- Ağız
- gaga
- Ağız
- dehen
- Ağız
- şive
- Ağız
- fem
- Ağız
- (Osmanlı Dönemi) DEM
- ayran ağızlı
- Boşboğaz, geveze
- ayran ağızlı
- Ayran budalası
- açık ağızlı
- Aptal, sersem, ahmak
- ağız
- Bir dilin sınırları içinde, bölgelere ve sınıflara göre değişen söyleyiş özelliği: "Anlaşılmaz, garip köylü ağızlarıyla konuşuluyordu."- S. F. Abasıyanık
- ağız
- Bir dilin sınırları içinde, bölgelere ve sınıflara göre değişen söyleyiş özelliği
- ağız
- Kapların veya içi boş şeylerin açık tarafı: "Ağızları kopmuş bir çay takımının arasına gizlenmiş, koyu renkli bir cildi oradan alarak bana uzattı."- H. R. Gürpınar
- ağız
- Yüzde, avurtlarla iki çene arasında, ses çıkarmaya, soluk alıp vermeye ve besinleri içine almaya yarayan boşluk
- ağız
- Üslûp, ifade özelliği
- ağız
- Birini yanıltmak, kandırmak amacıyla dolambaçlı birtakım sözler söyleme özelliği
- ağız
- Kesici aletlerin keskin yanı
- ağız
- Kapların veya içi boş şeylerin açık yanı
- ağız
- Birkaç yolun birbirine kavuştuğu yer, kavşak
- ağız
- Kesici aletlerin keskin tarafı: "Çelik ağızlı, küçük gül makasını kâğıdından çıkardı."- R. H. Karay
- ağız
- Bu boşluğun dudakları çevrelediği bölümü
- ağız
- Bir akarsuyun denize veya göle döküldüğü yer, munsap
- ağız
- Yavrulayan hayvanın ilk sütü
- ağız
- Kez, kere, defa. Üslup, ifade özelliği: "Ertesi günü bazı gazeteler bu haberin bir noktasını yarı resmî bir ağızla tekzip ettiler."- T. Buğra
- ağız
- Bir bölge ezgilerinde görülen özelliklerin tümü
- ağız
- Uç, kenar
- ağız
- Kez, kere, defa
- ağız
- Yeni doğurmuş memelilerin ilk sütü
- gevşek ağızlı
- Geveze, boşboğaz
- kalabalık ağızlı
- Geveze, bilir bilmez konuşan
- kara ağızlı
- Kara çalıcı, iftira eden
- karı ağızlı
- Dedikodu yapan (erkek)
- karı ağızlı
- Karısının etkisiyle, karısının ağzıyla konuşan (erkek), karısı ağızlı
- karısı ağızlı
- Karısının düşüncelerini benimseyip davranışlarını ona uyduran (koca)
- susak ağızlı
- Anlamsız, boş konuşan (kimse)
- sıkı ağızlı
- Gizli kalması gereken şeyleri başkasına söylemeyen, sır tutabilen ketum
- yayık ağızlı
- Kelimeleri yaya yaya söyleyen
- yumuşak ağızlı
- Kolay gem alan (hayvan)
- çanak ağızlı
- Büyük ağızlı
- çanak ağızlı
- Sır saklamaz
- şom ağızlı
- Sürekli kötü şeylerden söz eden ve sözlerinin uğursuzluk getireceğinden korkulan (kimse)