Definition of -e muhalif in Turkish English dictionary
- -e muhalif
- adverse to
- muhalif
- opponent
Most opponents of slavery did not vote.
-Kölelik muhaliflerinin çoğu oy vermedi.
Tyrannical governments frequently put their political opponents in prison.
-Acımasız hükümetler sık sık siyasi muhaliflerini cezaevine sokarlar.
- muhalif
- adversary
- muhalif olmak
- dissent
- muhalif
- dissident
- mefhum-u muhâlif
- opposing concepts-u
- muhalif
- dissenter
The government started rounding up and arresting dissenters, idealists, and Esperanto-speakers.
-Hükümet, muhalifleri, idealistleri ve Esperanto konuşanları toplamaya ve tutuklamaya başladı.
- muhalif
- disaffected
- muhalif
- critic
Tom had many critics.
-Tom'un bir sürü muhalifleri vardı.
This author is a prominent critic of the role of the United States as a superpower.
-Bu yazar ABD'nin bir süper güç olarak rolünün önde gelen bir muhalifidir.
- muhalif
- warring
- muhalif
- repugnant
- muhalif
- opposing
- muhalif
- antagonist
The two countries are antagonistic to each other.
-İki ülke birbirine muhalif.
- muhalif
- dead set against
- muhalif
- opposing, contrary; cantradictory; adversary, opponent
- muhalif
- hostile
- muhalif
- opposing; of the opposition, opposition
- muhalif
- (Hukuk) antagonistic
The two countries are antagonistic to each other.
-İki ülke birbirine muhalif.
- muhalif
- dead against
- muhalif
- contrary, adverse
- muhalif
- contrary to, in violation of; opposed to, against
- muhalif
- conflicting, incompatible
- muhalif
- objector
- muhalif
- defiant
- muhalif
- opposite
- muhalif
- oppositional
- muhalif
- anti
- muhalif
- contrary
- muhalif
- dissentient
- muhalif olan
- dissentient
Related Terms
Definition of -e muhalif in Turkish Turkish dictionary
- MEFHUMU MUHALİF
- (Hukuk) Aksi ile kanıt; kavramın zıddı
- MUHALİF
- (Osmanlı Dönemi) Karşı duran
- MUHALİF
- (Osmanlı Dönemi) Uymayan. Birbirine benzemiyen. Birbirine zıt olan
- MUHALİF
- (Osmanlı Dönemi) Başka şekilde düşünen
- muhalif
- Bir tutuma, bir görüşe, bir davranışa karşı olan, aykırı olan: "Muhaliflerin, Mecliste ordu aleyhine açtıkları cereyan devam ediyordu."- Atatürk
- muhalif
- Bir tutuma, bir görüşe, bir davranışa karşı olan, aykırı olan (kimse)
- muhalif
- Aykırılık eden, uymayan, uygunluk göstermeyen
- muhalif
- Aykırılık eden, uymayan, uygunluk göstermeyen: "Fikrine, ümidine, arzusuna muhalif bir şeye rast gelince hemen bozulur."- Ö. Seyfettin
- muhâlif
- (Osmanlı Dönemi) uymayan, zıt olan; karşı duran