(adj ) a direction that is neither parallel nor perpendicular to a plane

English - Turkish

Definition of (adj ) a direction that is neither parallel nor perpendicular to a plane in English Turkish dictionary
oblique: {s} eğik
oblique: eğimli
oblique: imalı
oblique: şevli
oblique: {s} dolaylı
O bir Çinli gibi çok dolaylı konuşur. - He talks too obliquely like a Chinese.
oblique: yatık
oblique: {s} eğri
oblique: eğilmiş
oblique: sapmak
oblique: {s} meyilli
oblique: (Askeri) EĞİK HAVA FOTOĞRAFI: Bak. "oblique air photograph"
oblique: eğik bir yönde gitmek
oblique: {s} dolambaçlı
oblique: eğik meyletmek
oblique: {s} yoldan çıkmış
oblique: oblique angle dik olmayan açı
oblique: ima yollu
oblique: meyletmek

English - English

Definition of (adj ) a direction that is neither parallel nor perpendicular to a plane in English English dictionary: oblique

(adj ) a direction that is neither parallel nor perpendicular to a plane

Hyphenation

(adj ) a di·rec·tion that I·s nei·ther par·al·lel nor per·pen·di·cu·lar to a plane

History

Favorites