Turkish - English
Definition of şeyh in Turkish English dictionary
- sheikh
- head (of a tribe of Arabs), sheikh, sheik
- head of a group of dervishes, sheikh, sheik
- sheik
- shaykh
Turkish - Turkish
Definition of şeyh in Turkish Turkish dictionary
- (Osmanlı Dönemi) Tarikatta müridlerin reisi. Bak: Müteşeyyih, Tarikat
- (Osmanlı Dönemi) Yaşlı adam
- (Osmanlı Dönemi) Bir kabilenin ileri geleni. Kabile reisi
- Tarikat kurucusuna, bir tarikatta en yüksek dereceye ulaşmış olan kimseye, tarikat büyüklerine veya tarikat kollarından birinin başında bulunan kimseye verilen ad
- Arap kabile ve aşireti başkanı
- (Osmanlı Dönemi) GANEC
- ŞEYH SAİD HADİSESİ
- (Osmanlı Dönemi) 5 Şubat 1925'de devrin hükümetine karşı şark aşiret reislerinden Şeyh Said ismindeki zâtın teşebbüs ettiği bir harekettir. Şeyh Said, bu hareketine yardım etmesi için Bediüzzaman Said Nursî'ye mektub yazmış, fakat Bediüzzaman bu teklifi reddetmiş ve cevaben yazdığı mektubda şöyle demiştir: (Türk milleti, asırlardan beri İslâmiyete hizmet etmiş ve çok veliler yetiştirmiştir. Bunların torunlarına kılınç çekilmez. Siz de çekmeyiniz. Teşebbüsünüzden vazgeçiniz. Millet irşad ve tenvir edilmelidir. Tr.) (Bak: Sai
- Şeyh Said
- (Osmanlı Dönemi) 13 Şubat 1925'te devrin hükümetine karşı doğu aşiret hareketine girişen doğu aşiret reislerinden biri
- şeyhler
- meşayih