Turkish - English
Definition of şaibeli in Turkish English dictionary
- (someone) who possesses a major flaw in his character
- shady
- şaibe
- stain
- şaibe
- blemish
- şaibe
- grave moral flaw, blot, stain (on one's character)
Related Terms
Turkish - Turkish
Definition of şaibeli in Turkish Turkish dictionary
- Eksiği, kusuru, ayıbı olan
- Şaibesi olan
- ŞAİBE
- (Hukuk) Leke, bulaşık, kusur,kötü iz, kötü izlenim
- ŞAİBE
- (Osmanlı Dönemi) Kusur. Noksan. Hata. Eksiklik
- ŞAİBE
- (Osmanlı Dönemi) Süprüntü. Pislik
- ŞAİBE
- (Osmanlı Dönemi) Leke, kir
- şaibe
- "- E
- şaibe
- Kir, leke
- şaibe
- Art düşünce
- şaibe
- Eksiklik, kusur, ayıp
- şaibe
- Bir şeyden kalan kötü iz
- şaibe
- Hile. Eksiklik, kusur, ayıp: "Bizim efendinin indinde bundan büyük şaibe olamaz
- şaibe
- Kir
Related Terms
şaibeli
Hyphenation
şa·i·be·liResimler
History
Favorites