Turkish - English
Definition of ârifler in Turkish English dictionary
- arif
- intellectual
- arif
- enlightened
- arif
- knowing, wise
- arif
- gnostic
- arif
- sagacious
Related Terms
Turkish - Turkish
Definition of ârifler in Turkish Turkish dictionary
- (Osmanlı Dönemi) arifin
- arif
- Çok anlayışlı ve sezgili (kimse), varışlı: "Anadolu'da arif derler, bir halk yetişmişi vardır."- F. R. Atay
- ARÎF
- (Osmanlı Dönemi) Bir işten iyi anlayan
- ARÎF
- (Osmanlı Dönemi) Çok irfanlı, çok tanınmış, meşhur âlim
- ARİF
- (Hukuk) Meşhur, bilgi sahibi, tanınmış
- arif
- Çok anlayışlı ve sezgili (kimse), varışlı: "Anadolu'da arif derler, bir halk yetişmişi vardır."- F. R. Atay
- arif
- çok anlayışlı ve sezgili kimse
- arif
- (Osmanlı Dönemi) bilen, bilgide ileri olan, âşinâ, vâkıf; hakkı hakkıyla bilen; bir şeyi çok düşünmeye ihtiyaç duymadan ve zorlanmadan kolayca anlayan; zevkî. ve vicdanî irfan sâhibi
- arif
- Çok anlayışlı ve sezgili (kimse), varışlı
- ÂRİF
- (Osmanlı Dönemi) Çok düşünmeğe ihtiyaç kalmaksızın, tekellüfsüz gördüğünü bilen ve anlayan
- ÂRİF
- (Osmanlı Dönemi) (İrfan. dan) Bilen, bilgide ileri olan. Aşinâ, vâkıf. Hakkı, hakkı ile bilen
- ÂRİF
- (Osmanlı Dönemi) Zevkî ve vicdanî irfan sâhibi olan
- ÂRİF
- (Osmanlı Dönemi) Sabırlı ve mütehammil