Turkish - Turkish
Definition of âki̇l in Turkish Turkish dictionary
- (Hukuk) Yiyen, yiyici
- (Osmanlı Dönemi) (E) (Ekl. den) Ekl eden, yiyen. Yiyici
- akil
- Akıllı, zeki
- akil
- Akıllı: "Ne akilem ne divane / Gel gör beni aşk neyledi."- Yunus Emre
- akil
- Akıllı
- âkil
- (Osmanlı Dönemi) beslenen, yiyen
- akil baliğ
- Döl verebilecek duruma gelmiş olan, erin