English - Turkish
Definition of : to assail in battle; to fight in English Turkish dictionary
- battle
- {i} savaş
Birçok asker savaşta kötü yaralardan acı çekti.
-Many soldiers suffered terrible wounds in the battle.
Verdun Savaşında,Fransız güçleri bir Alman saldırısını durdurdu.
-At the Battle of Verdun, French forces stopped a German attack.
- battle
- savaş,v.savaş: n.savaş
- battle
- {i} dalaş
- battle
- herhangi bir kampanyada kullan
- battle
- teber
- battle
- {i} mücadele, büyük uğraş
- battle
- battle cruiser ağır kruvazör
- battle
- battle cenk baltası
- battle
- (Askeri) MEYDAN MUHAREBESİ, MUHAREBE: Taraflardan birinin veya her ikisinin kati sonuç aradığı, genel ve devamlı bir savaş
- battle
- battle array harp safı
- battle
- savaşa katılmak
- battle
- battle cry savaş narası
- battle
- savaşmak
- battle
- mücadele
Oğlan ciddi bir hastalıkla mücadele etti.
-The boy battled against a serious illness.
Alzheimer hastalığı ile uzun bir mücadeleden sonra Tom geçen kış vefat etti.
-Tom passed away last winter after a long battle with Alzheimer's disease.
- battle
- çarpışma
Sen bütün çarpışmaları kazanabilirsin ama savaşı kaybedebilirsin.
-You can win all the battles yet lose the war.
- battle
- mücadele etmek
- battle
- savaşım
Ben kendi savaşımı veriyorum.
-I fight my own battles.
- battle
- (isim) savaş, mücâdele, dalaş, çatışma
- battle
- (fiil) savaşmak, mücâdele etmek
Related Terms
English - English
Definition of : to assail in battle; to fight in English English dictionary
- battle
: to assail in battle; to fight
Hyphenation
: to as·sail in battle; to fightPronunciation
Resimler
History
Favorites