displease

listen to the pronunciation of displease
İngilizce - Türkçe
{f} gücendirmek
gücendir

O, kaynanasını gücendiren bir şey söylediği için için için pişman oldu. - She bitterly regretted having said something that displeased her mother-in-law.

kızdırmak
sinirlendirmek
canını sıkmak
{f} darıltmak
{f} hoşuna gitmemek
hoşnutsuz et
displeased
memnuniyetsiz

Ona ne kadar memnuniyetsiz olduğumu söyle. - Tell him how displeased I am.

Onlara ne kadar memnuniyetsiz olduğumu söyle. - Tell them how displeased I am.

displeased
bozuk çalmak
displeasing
nahoş
displeased
dargın

Tom Mary'nin dargın olduğunu söyledi. - Tom said Mary is displeased.

Tom Mary'nin dargın olduğunu söyledi. - Tom said Mary was displeased.

displeased
gücenmiş
displeasing
{f} gücendir
displeasing
can sıkıcı
displeasing
kızdıran
displeasing
gücendirme
displeased
gücendir

O, kaynanasını gücendiren bir şey söylediği için için için pişman oldu. - She bitterly regretted having said something that displeased her mother-in-law.

displeased
{s} hoşnutsuz

Seni bu kadar hoşnutsuz yapan şey nedir? - What makes you so displeased?

Tom Mary'nin hoşnutsuz olmadığını söyledi. - Tom said Mary wasn't displeased.

displeased
{s} kırgın

Sanırım Tom kırgın olabilir. - I think Tom might be displeased.

Tom'a ne kadar kırgın olduğumu söyle. - Tell Tom how displeased I am.

displeasing
{s} hoşa gitmeyen
İngilizce - İngilizce
To fail to satisfy; to miss of
To make not pleased; to excite a feeling of disapprobation or dislike in; to be disagreeable to; to offend; to vex; -- often followed by with or at. It usually expresses less than to anger, vex, irritate, or provoke
To give displeasure or offense
{v} to offend, vex, provoke, disgust
{f} annoy, irritate, anger, cause displeasure
To make not pleased; to excite a feeling of disapprobation or dislike in; to be disagreeable to; to offend; to vex; often followed by with or at
It usually expresses less than to anger, vex, irritate, or provoke
give displeasure to
If something or someone displeases you, they make you annoyed or rather angry. Not wishing to displease her, he avoided answering the question
displeased
Simple past tense and past participle of displease
displeasing
Present participle of displease
displeasing
Unattractive, dislikable, objectionable
to displease
dissatisfy
To displease
displeasure
displeased
{s} annoyed; dissatisfied
displeased
past of displease
displeased
not pleased; experiencing or manifesting displeasure
displeased
If you are displeased with something, you are annoyed or rather angry about it. Businessmen are displeased with erratic economic policy-making. annoyed or not satisfied   pleased
displeasing
causing displeasure or lacking pleasing qualities
displeasing
Causing displeasure or dissatisfaction; offensive; disagreeable
displeasing
{s} annoying; dissatisfying
displeasingly
in a displeasing manner; "he made displeasingly cutting remarks about his friends
to displease
mislike
displease