Definition von vicdanlı im Türkisch Englisch wörterbuch
- conscientious
Tom told me that he thought Mary was conscientious.
-Tom bana Mary'nin vicdanlı olduğunu düşündüğünü söyledi.
Tom is conscientious, isn't he?
-Tom vicdanlı, değil mi?
- scrupulous
Tom is scrupulous in matters of business.
-Tom iş meselelerinde vicdanlıdır.
- just, fair; conscientious; scrupulous
- just, fair
- concientious
- sparing
- vicdan
- conscience
All human beings are born free and equal in dignity and rights. They are endowed with reason and conscience and should act towards one another in a spirit of brotherhood.
-Tüm insanlar özgür, şeref ve haklar bakımından eşit doğar. Akıl ve vicdana sahiplerdir ve birbirlerine karşı kardeşlik ruhuyla hareket etmelidir.
He has no conscience.
-Onun hiç vicdanı yok.
- vicdanlı olma
- conscientiousness
- vicdan
- conscience bulunç
- vicdan
- inner
- vicdan
- inner man
- vicdan
- scruple
You have no scruples.
-Sizin vicdanınız yok.
- vicdan
- remorse
Tom was full of remorse after stealing Mary's car and writing it off.
-Tom Mary'nin arabasını çaldıktan sonra vicdan azabıyla doluydu ve bir kalemde sildi.
- vicdan
- {i} heart
- vicdan
- the inner man
- vicdan
- inwit
- Vicdan
- self-conscience
- vicdan
- clear conscience
Relevante Übersetzungen
Definition von vicdanlı im Türkisch Türkisch wörterbuch
- Vicdanı olan, insaflı, hak gözetir
- Vicdan
- (Osmanlı Dönemi) ZİMMET
- VİCDAN
- (Osmanlı Dönemi) Duyma, duygu
- VİCDAN
- (Osmanlı Dönemi) Kendinden geçme, dalma
- VİCDAN
- (Osmanlı Dönemi) İnanç
- VİCDAN
- (Osmanlı Dönemi) Bir şeyi bir halde görme, bulma
- VİCDAN
- (Osmanlı Dönemi) Şuur
- VİCDAN
- (Osmanlı Dönemi) İnsanın içindeki iyiyi kötüden ayırabilen ve iyilik etmekten lezzet duyan ve kötülükten elem alan manevî his
- VİCDAN
- (Osmanlı Dönemi) Din.Vicdanın anâsır-ı erbaası ve ruhun dört havassı olan irade, zihin, his, lâtife-i Rabbaniye, herbirinin bir gayât-ül gayâtı var: İradenin ibadetullâhdır. Zihnin ma'rifetullahdır. Hissin muhabbetullahdır. Lâtifenin müşâhedetullâhtır. Takva denilen ibadet-i kâmile dördünü taz
- VİCDAN
- (Osmanlı Dönemi) Bâtın ile Hakkı tanımak
- vicdan
- (Osmanlı Dönemi) insanın içindeki iyiyi kötüden ayırabilen ve iyilik etmekden lezzet duyan ve kötülükten elem alan mânevi bir his
- vicdan
- Kişiyi kendi davranışları hakkında bir yargıda bulunmaya iten, kişinin kendi ahlak değerleri üzerine dolaysız ve kendiliğinden yargılama yapmasını sağlayan güç: "... başkanlığı da bir vicdan rahatlığıyla ona devretmiş."- Y. K. Karaosmanoğlu