Englisch - Türkisch
Definition von to refuse or neglect to obey; to violate commands; to be disobedient im Englisch Türkisch wörterbuch
- disobey
- itaatsizlik etmek
- disobey
- çiğnemek
- disobey
- dinlememek
- disobey
- riayet etmemek
- disobey
- (Politika, Siyaset) başkaldırmak
- disobey
- -e uymamak
- disobey
- uymamak
- disobey
- (kural/yasa/vb.) çiğnemek
- disobey
- söz dinlememek
- disobey
- itaat etme
Öğrenciler öğretmenlerine itaat etmedi.
-The pupils disobeyed their teacher.
Öğretmene itaat etmek istemedik, değil mi?
-We wouldn't want to disobey the teacher, would we?
- disobey
- emre karşı gelmek
- disobey
- {f} itaat etmemek
- disobey
- boyun eğmemek
- disobey
- dinleme
- disobey
- {f} -e itaat etmemek, -i dinlememek, -e uymamak; itaatsizlik etmek
- disobey
- serkeşlik etmek
Relevante Übersetzungen
Englisch - Englisch
Definition von to refuse or neglect to obey; to violate commands; to be disobedient im Englisch Englisch wörterbuch
- disobey
to refuse or neglect to obey; to violate commands; to be disobedient
Silbentrennung
to ref·use or ne·glect to obey; to vi·o·late commands; to be dis·o·be·di·entAussprache
Resimler
Favoriten