tevabi̇

listen to the pronunciation of tevabi̇
Türkisch - Türkisch
(Hukuk) Bir kimsenin adamları,bir fikri tutanlar;bir kimsenin görüşünü benimseyenler;uşaklar,peykler;bir merkeze bağlı olanlar
tevabi
Tabi olanlar, maiyet
tevabi
(Osmanlı Dönemi) mâiyet. Tabii olanlar
TEVABİ'
(Osmanlı Dönemi) (Tabi'. C.) Maiyyet. Bir kimseye tâbi olanlar. İman ve İslâmiyet veya herhangi bir hususta birisine bağlı bulunanlar
TEVABİ'
(Osmanlı Dönemi) Uşaklar
TEVABİ'
(Osmanlı Dönemi) Gr: Evvelki kelimeye göre hareke alan kelimeler
TEVABİ'
(Osmanlı Dönemi) Bir merkeze bağlı olan yerler