Türkisch - Türkisch
Definition von teşa'ul im Türkisch Türkisch wörterbuch
- (Osmanlı Dönemi) (şu'l. den) Parlama, tutuşma
- TEŞA'U'
- (Osmanlı Dönemi) Fiz: Işığın merkezden etrafa doğru dalgalanması
- TEŞA'UB
- (Osmanlı Dönemi) Iraklaşmak
- TEŞA'UB
- (Osmanlı Dönemi) Bozuk bir şeyin düzelmesi
- TEŞA'UB
- (Osmanlı Dönemi) Perâkende ve kol kol olup bölükler ve şubeler sahibi olma
- TEŞA'UBÂT
- (Osmanlı Dönemi) (Teşa'ub. C.) Şubeler. Bölük bölük, kısım kısım olmalar
- TEŞA'UR
- (Osmanlı Dönemi) (Şa'r. dan) Kıllanma, tüylenme
- TEŞA'US
- (Osmanlı Dönemi) Tozlu topraklı olmak. Kirlenmek. Paslanmak
- TEŞA'ŞU'
- (Osmanlı Dönemi) Şaşaalanma, parıldama