Türkisch - Englisch
Definition von tabi̇ye im Türkisch Englisch wörterbuch
- tabi
- subject to
Everything is subject to the laws of nature.
-Her şey doğanın kurallarına tabidir.
Everything is subject to the laws of nature.
-Her şey tabiat kanunlarına tabidir.
- tabiye
- tactics
- tabi
- adjective
- tabi
- doch
- tabi
- amenable
- tabi
- inferior to
- tabi
- associate
- tabi
- under the influence of
- tabi
- ensuant
- tabi
- subordinate to
- tabi
- of course
Of course I'll help you.
-Tabii ki sana yardım edeceğim.
I am against the war, of course.
-Tabii ki de savaşa karşıyım.
- tabi
- appurtenant
- tabi
- surely
- tabi
- certainly
- tabi
- sure
Sure, Tom, I understand.
-Tabii, Tom, anlıyorum.
Cigarette smoke may be unhealthy, but it sure does look pretty.
-Sigara dumanı sağlıksız olabilir ama tabii ki güzel görünüyor.
- tabi
- subject to the
- tabi
- {s} subject
The plan is subject to his approval.
-Plan onun onayına tabidir.
Everything is subject to the laws of nature.
-Her şey tabiat kanunlarına tabidir.
- tabi
- be subject
- tabi
- tributary, vassal state
- tabi
- tributary (of a river, lake)
- tabi
- dependent (on), contingent (on)
- tabi
- subordinate
- tabi
- subject (to); bound (by)
- tabi
- dependent
- tabi
- dependant
- tabi
- national; citizen; subject
- tabi
- dependent, subordinate, subject
- tabi
- linked
- tabi
- subsidiary
Relevante Übersetzungen
Englisch - Englisch
Definition von tabi̇ye im Englisch Englisch wörterbuch
- tabi
- Traditional Japanese ankle socks with a separate section for the big toe
- tabi
- a sock with a separation for the big toe; worn with thong sandals by the Japanese
- tabi
- a toed sock
- tabi
- White sock-like garments worm by monks, nuns, and other seniors for gakki and other special services
- tabi
- Split toed socks worn by senior instructors
Relevante Übersetzungen
Türkisch - Türkisch
Definition von tabi̇ye im Türkisch Türkisch wörterbuch
- (Hukuk) Taktik; askeri güçleri savaş alanında kullanma
- tabiye
- Hazırlama, yerleştirme
- tabiye
- Taktik
- tabiye
- Yerleştirme, tertip
- Tabi
- tabii
- Tâbi
- (Osmanlı Dönemi) TİLV
- tabi
- Bağlı, bağlanmış
- tabi
- Basıcı
- tabi
- Yayımlayan
- tabi
- Yayıncı, naşir, editör
- tabi
- Elbette, doğal olarak, işin gereği olarak, tabii
- tabi
- Bir kimsenin, bir kuruluşun, bir devletin etkisi altında, güdümünde olma durumu: "Sanki bütün kamara, bütün halk, onlara tabi, onlara mahkûmdu."- P. Safa
- tâbi
- (Osmanlı Dönemi) tab eden. Basan