(Tıp) İleri derecede kalb ve akciğer yetmezlikleri halinde görülen yardımcı kasların iştiraki ile güç ve sık olarak ve oturur durumda yapılabilen solunum şekli, ortopne
Englisch - Englisch
Definition von orthopnea im Englisch Englisch wörterbuch
form of dyspnea in which the person can breathe comfortably only when standing or sitting erect; associated with asthma and emphysema and angina pectoris