Türkisch - Türkisch
Definition von mekîn im Türkisch Türkisch wörterbuch
- (Osmanlı Dönemi) Yerleşmiş. Oturmuş. Sâkin, Muhkem
- (Osmanlı Dönemi) Yüksek rütbe sâhibi. Vakarlı. Temkinli. Nüfuz ve iktidar sahibi
- MEKİN
- (Hukuk) Sakin, vakarlı