meşruti̇yet

Türkisch - Englisch

Türkisch - Türkisch

Definition von meşruti̇yet im Türkisch Türkisch wörterbuch: (Hukuk) Monarşi; bir hükümdarın başkanlığı altında parlamento yönetimi
meşrutiyet: Hükümdarlıkla yönetilen bir ülkede hükümdarın başkanlığı altında parlamento yönetimine dayanan hükûmet biçimi
meşrutiyet: (Osmanlı Dönemi) bir hükümdarın başkanlığı altındaki millet meclisi ile idâre edilen devlet sistemi
meşrutiyet: Osmanlı İmparatorluğunda 1876 Anayasasıyla başlayan ve 1918 Mondros Mütarekesine kadar süren, I. ve II. Meşrutiyet dönemi adlarıyla anılan süre
ikinci meşrutiyet: (Tarih) İkinci Meşrutiyet Devri: Osmanlı Anayasasının, 29 yıl askıda kaldıktan sonra, 24 Temmuz 1908'de yeniden ilan edilmesiyle başlayan ve 5 Kasım 1922'de Osmanlı Devleti'nin tasfiyesiyle sona eren dönem. Birinci Meşrutiyet resmen hiç sona ermemiş ve anayasa değişmemiş olduğu için, bazı tarihçiler tarafından, bir tek Meşrutiyet döneminin ikinci faslı olarak da değerlendirilir

meşruti̇yet

Silbentrennung

meş·ru·ti̇·yet

Historie

Favoriten